گام‌به‌گام تا ثبت جهانی روستای تاریخی ابیانه نطنز/ تدوین سند جامع حفاظت از بافت‌های تاریخی ضروری است
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۰۴۷۱۷
گروه استانها - روستای تاریخی ابیانه نطنز در فهرست ثبت جهانی قرار دارد و در این مسیر تدوین سند جامع حفاظت از بافت‌های تاریخی ضروری است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از نطنز، روستای تاریخی ابیانه یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستاها همراه با آداب و رسوم گویش‌ها و آیین‌های به جا مانده و جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و مذهبی در سطح کشور محسوب می‌شود؛ بافت تاریخی روستا در سال 1354 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و از آن زمان تاکنون هرگونه ساخت و ساز باید تحت قوانین و مقررات مصوب میراث فرهنگی در جهت حفظ آثار تاریخی و فرهنگی صورت پذیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اقدامات قابل توجهی از سوی نهادهای دولتی و غیردولتی به ویژه مردم فرهنگ‌دوست، مهمان‌نواز و خونگرم روستای ابیانه در بدترین شرایط آب و هوایی و با وجود معابر صعب‌العبور انجام گرفته است و از این رو وزارت میراث فرهنگی با راه‌اندازی پایگاه پژوهشی در سطح ملی در صدد برطرف کردن مشکلات و معضلات روزمره در این روستا برآمده و طی سال‌های متمادی توانسته در حد توان و مقدورات گره‌هایی را گشوده و باری از دوش مردمان این دیار بر دارد.
روستای ابیانه با معماری پلکانی ویژه و حفظ کالبد و اصالت نه تنها برای گردشگران داخلی و هم میهمان بلکه گردشگران خارجی که از اقصی نقاط دنیا به این منطقه سفر می‌کنند اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته و بر همین اساس صیانت از بافت تاریخی در درجه اول بسیار مهم و با ارزش بوده و حفظ آداب و رسوم و سنت‌های گذشته علی‌الخصوص بافت تاریخی و یکپارچه که از انسجام برخوردار است، جزء اصول اولیه پایگاه میراث فرهنگی ابیانه است.
یکی از توافق‌های قابل توجه در این روستا در حفظ بافت تاریخی، مرمت و بازسازی ابنیه و استفاده از مصالح سنتی و بوم آور است که مردم ابیانه از گذشته با ارزش نهادن به حفظ این اصول هویت و اصالت خود را تا عصر حاضر استوار و پایدار و به صورت مداوم حفظ کرده‌اند.
حسین یزدانمهر در گفتوگو با تسنیم ضمن اشاره به ویژگی‌های منحصر به فرد روستای ابیانه اظهار داشت: روستای تاریخی ابیانه یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستا همراه با آداب و رسوم و گویش‌ها و آیین‌های به جا مانده و جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و مذهبی در سطح کشور محسوب می‌شود.
وی گفت: بافت تاریخی روستای تاریخی ابیانه نظنز در سال 1354 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و از آن زمان تاکنون هرگونه ساخت و ساز باید تحت قوانین و مقررات مصوب میراث فرهنگی در جهت حفظ آثار تاریخی و فرهنگی صورت پذیرد.
بازار تاریخی "قلعه محمود" کرمان حال و روز خوشی نداردتعطیلی دوباره موزه‌ها؛ مشکلات درآمدی اماکن تاریخی جدی‌تر شدآذربایجان غربی| اشیای تاریخی کاخ موزه "سردار ماکو" مرمت میشوندسرپرست اداره میراث فرهنگی نطنز ابراز داشت: طی سال‌های اخیر اقدامات قابل توجهی از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی به ویژه مردم فرهنگ دوست، مهمان‌نواز و خونگرم روستای ابیانه در بدترین شرایط آب و هوایی و با وجود معابر صعب‌العبور انجام گرفته است.
وی گفت: میراث فرهنگی کشور با راه‌اندازی پایگاه پژوهشی در سطح ملی در صدد برطرف کردن مشکلات و معضلات روزمره در این روستا برآمده و طی سال‌های متمادی توانسته در حد توان و مقدورات گره‌های زیادی را گشوده و باری از دوش مردمان این دیار بردارد.
مدیر پایگاه پژوهشی ابیانه روستای ابیانه تبیین کرد: با معماری پلکانی ویژه و حفظ کالبد و اصالت نه تنها برای گردشگران داخلی و هم‌میهمان بلکه برای گردشگران خارجی که از اقصی نقاط دنیا به این منطقه سفر می‌کنند اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته است لذا صیانت از بافت تاریخی در درجه اول بسیار مهم و با ارزش بوده و از سوی دیگر حفظ آداب و رسوم و سنت‌های گذشته علی‌الخصوص بافت تاریخی و یکپارچه که از انسجام نیز برخوردار بوده جزء اصول اولیه پایگاه میراث فرهنگی ابیانه است.
یزدانمهر ضمن اشاره به برگزاری کلاس‌های آموزشی اظهار داشت: جهت حفظ و احیاء و مرمت بافت تاریخی روستای ابیانه جلسه توجیهی، آموزشی با حضور معماران و استادکاران شاغل در بافت تاریخی روستا همراه با کارشناسان فنی و یگان حفاظت در محل پایگاه پژوهشی این روستا تشکیل شد.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی ابیانه ضمن اشاره به اقدامات صورت گرفته در راستای ثبت جهانی روستای تاریخی ابیانه افزود: مقرر شد در طول سال کلاس‌های آموزشی ادامه و از اساتید برجسته دانشگاه و کارشناسان خبره وزارتخانه در راستای آموزش همگانی توسط پایگاه دعوت به عمل آید.
یزدانمهر تصریح کرد: از معماران و استاد کاران تعهدات لازم مبنی بر اینکه هیچگونه عملیات اجرایی در ساختمانهای واقع در روستای ابیانه به ویژه بافت تاریخی روستا بدون هماهنگی و نظر کارشناسان فنی پایگاه صورت نپذیرد، اخذ شده و در صورت اجرا استادکار پاسخگوی عدم رعایت ضوابط اجرایی خواهد بود.
فریدون اللهیاری نیز در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: روستای تاریخی ابیانه یکی از منحصر به فردترین بافت‌های تاریخی را در میان روستاهای کشور به خود اختصاص داده و واجد ارزش‌های منحصر به فرد فراوانی است به گونه‌ای که هم اینک این روستا نامزد ثبت در فهرست میراث جهانی قرار گرفته است.
مدیرکل میراث فرهنگی اصفهان افزود: تدوین طرح‌های جامع و اسناد بالادستی نقش اساسی در حفاظت از بافت‌های تاریخی ایفا می‌کند و لذا با توجه به اینکه در زمینه حفاظت از بافت‌های تاریخی کشور، ارگان‌ها و نهادهای متعددی موثر هستند، تهیه و تدوین طرحی که با در نظر گرفتن تمامی قواعد و قوانین میراثی و قواعد سایر ارگان‌ها هماهنگ بوده و به سندی جامع برای همگان تبدیل شود بسیار مفید و ضروری خواهد بود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان تصریح کرد: با در نظر گرفتن مجموعه ارزش‌های تاریخی و فرهنگی روستای تاریخی ابیانه، تهیه طرح جامع و ویژه برای حفاظت از بافت این روستا با درخواست اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان در دستور کار شورای عالی معماری و شهرسازی کشور قرار گرفته است تا به این ترتیب با تدوین این طرح حفاظتی، گامی ارزشمند در راستای حفاظت از این روستای تاریخی برداشته شود.
محمدرضا علیرضایی نیز در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: یکی از توافق‌های قابل توجه در این روستا در حفظ بافت تاریخی آن مرمت و بازسازی ابنیه و استفاده از مصالح سنتی و بوم‌آور است که مردم ابیانه از گذشته با ارزش نهادن به حفظ این اصول هویت و اصالت خود را تا عصر حاضر استوار و پایدار و به صورت مداوم حفظ کرده‌اند.
رئیس شورای اسلامی روستای تاریخی ابیانه گفت: جهت پیشبرد اهداف وزارت میراث فرهنگی و نزدیک شدن به آمال و آرزوی دیرینه و گام برداشتن به سمت ثبت میراث جهانی یونسکو اقدامات شایسته‌ای اخیراً توسط مدیریت پایگاه میراث‌فرهنگی ابیانه در حال شکل‌گیری است.
گزارش از رحمت‌الله کاملی
انتهای پیام/804/ ز
R7760/P/S6,1369/CT7 بیشتر بخوانید...All Content by Tasnim News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
منبع: تسنیم
کلیدواژه: پایگاه میراث فرهنگی ابیانه حفاظت از بافت های تاریخی روستای تاریخی ابیانه بافت تاریخی روستا فهرست آثار ملی روستای ابیانه پایگاه پژوهشی آثار تاریخی ملی قرار گرفت آداب و رسوم اثر تاریخی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۰۴۷۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت «تلخ» کارخانه‌ای که «موزه» نشد/«ریسباف» فقط «دست به دست» می‌شود!
خبرآنلاین اصفهان- فاطمه کازرونی: کارخانه تاریخی «ریسباف» حدود ۱۰ سال است که میان نهادهای مختلف دست به دست می شود، هر بار خبر از واگذاری این کارخانه به یک ارگان برای تبدیل شدن به موزه به گوش می رسد و خبر در خبرگزاری‌ها تا سال بعد منجمد می شود؛ با این رویه سالهاست فقط خبر تبدیل این کارخانه را به موزه می شنویم، ساختمان کارخانه هر روز فرسوده تر می‌شود؛ اطراف آن ساختمانهای تجاری بالا می‌رود و هر کلنگِ بر زمین، زخمه‌ای بر دل این کارخانه کهنه می شود که همچون خرابه ای اما هنوز پابرجاست.
تاریخ پر فراز و نشیب کارخانه ریسباف
نخستین باری که برای تهیه گزارش درارتباط با کارخانه ریسباف، تا این بنای تاریخی، پیاده راه پیمودم را به خوبی به یاد می آورم؛ ظهر یک روز گرم تابستان بود و من فاصله خانه تا این کارخانه تاریخی را زیرسایه سار درختان چناری که تنه آنها ترمیم شده اما هرگز تبر بر پیکر آنها رد نابودی بر جای نگذاشته بود گام برمی داشتم اما امروز که در «هفته فرهنگی اصفهان» تا کنار این کارخانه از خیابانهای «نصف جهان» گذر می‌کنم، چشمانم چیزی از «فرهنگ و تاریخ» نمی‌بیند به جز جای خالی بیش از ۳۰۰ درخت در منطقه یک اصفهان که به عنوان میراث «شیخ بهایی» دیگر اثری از آنها موجود نیست و خستگی تمام ناشدنی که از تن کارخانه تاریخی ریسباف در زیباترین و قدیمی ترین خیابان جهان، شره می‌کند!
سال ۹۳ بود که طی مراسمی که با دعوت معدودی از خبرنگاران برای بازدید از این کارخانه‌ی در تملک بانک ملی برگزار شد، از «ریسباف» خسته عیادت کردیم و مسئولان از استاندار و شهردار وقت اصفهان تا رئیس و غیره سخن‌ها از پروژه پرافتخار تبدیل این کارخانه به موزه گفتند، ما دیدیم، شنیدیم، نوشتیم و امیدوارانه منتظر ماندیم تا سال ۹۶، یعنی سالی که نام کارخانه ریسباف اصلا از دهن مسئولان در سخنرانی های مختلف نمی افتاد، آن سالها گویی انتظار اصلا سخت نبود و شور ابتدای جوانی رویای موزه دار شدن اصفهان را این همه دور از دسترس نمی پنداشت.
زنجیره ای تمام نشدنی از ادعای دلسوزی برای ریسباف
۱۱ اردیبهشت ماه سال ۹۶ که رسید ابوالفضل قربانی عضو شورای اسلامی شهر اصفهان پس از مدتها بار دیگر سخن از «ریسباف» به زبان آورد و در ارتباط با حوزه تفکیک زمین‌های مربوط به پشم ریس، ریسباف و شهرضای جدید به عنوان مرغوب‌ترین زمین‌های شهر اصفهان صحبت کرد و تذکر داد که باید مشخص شود این زمین‌های در تصدی چگونه و به چه کسانی واگذار شده است.
وی تصریح کرد: ضروری است که مشخص شود که شایعاتی که این روزها در خصوص واگذاری تعدادی از پلاک‌های این زمین‌های تفکیک شده به برخی از شهرداران مناطق و مسئولان صحت دارد یا خیر.
۲۳ آذرماه همان سال، قدرت الله نوروزی شهردار اصفهان در هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری خواستار واگذاری این کارخانه به شهرداری شد و عنوان کرد: در صورت واگذاری این مکان به شهرداری می توان طرح های خدماتی برای استفاده از فضای موجود در آن را اجرایی کرد.
وی افزود: فضاهایی مانند کارخانه ریسباف اصفهان ظرفیت به کارگیری برای همه اقشار از شهروندان تا دوستداران هنر و میراث فرهنگی را دارد.
خرید کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان
نکته جالب اینکه ۲۸ آذرماه همان سال به فاصله یک هفته از صحبتهای شهردار اصفهان، سرپرست شرکت عمران و بهسازی شهری ایران از خریداری کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان آن هم به عنوان بنای غیر تاریخی خبر داد!
هوشنگ عشایری در ادعایی عجیب عنوان کرد که ریسباف اصلا کارخانه تاریخی نیست! و تملک این کارخانه قدیمی با موضوع احیای بافت تاریخی متفاوت است و آن را در راستای اجرای یکی دیگر از وظایف شرکت عمران و بهسازی مبنی بر «اصلاح نقاط ناهمگون شهری» و با هدف تغییر جریان مدیریت شهری خریداری کرده اند چرا که ریسباف بنای تاریخی نیست!
ریسباف به جای موزه، کاربری کارخانه نوآوری گرفت!
خرید این کارخانه توسط شرکت عمران و بهسازی شهری ایران نیز پایان این ماجرا نبود و سال ۹۸، اتفاق عجیب دیگری افتاد، کارخانه ای که سالها توسط استانداران مختلف اصفهان کاربری‌ها مختلف برای آن ذکر شده بود، در نهایت به دلیل عدم توافق مناسب با بخش خصوصی و به دلیل واقع شدن در یکی از تجاری‌ترین نقاط اصفهان سالهاست خاک بی تدبیری می‌خورد به جای کاربری موزه نام کارخانه نوآوری گرفت.
سیدحسن قاضی عسگر سرپرست هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان، بهمن ماه سال ۹۸ این خبر را عنوان کرد و گفت: پس از سالها بحث بر سر احیای کارخانه ریسباف، در نهایت تصمیمات لازم برای احیا این کارخانه به عنوان کارخانه نوآوری اتخاذ شد.
وی ادامه داد: توجه به اینکه «ریسباف» یکی از بقایای باقیمانده از صنعت نساجی اصفهان است تصمیم گرفتیم این کارخانه را به مرکز نوآوری در شهر تبدیل کنیم تا به رشد کارآفرینی و صنایع خلاق کمک شود.
و اما.....
«ریسباف» و زمانی که در تقویم مسئولان جایگاهی ندارد
بازهم عقربه های ساعت از سال ۹۸ چرخیدند و زمانی دراز گذشت، زمانی که انگار در تقویم برخی مسئولان هیچ معنایی ندارد، میراث فرهنگی اصفهان چندین مسئول عوض کرد، استانداران و شهرداران اصفهان تغییر کردند و فرجی حاصل نشد، سال ۱۴۰۰ یک بار دیگر دوستداران اصفهان و دغدغه‌مندان طی نامه‌ای به وزیر میراث فرهنگی کشور و استاندار اصفهان خواستار حفظ و احیای ساختمان تاریخی ریسباف اصفهان شدند و این سرنوشت عجیب همچنان ادامه داشت!!
گویی قصه ریسباف ادامه داشته و دارد؛ داستان تکراری واگذاری کارخانه از سال ۱۴۰۰ تاکنون نیز تغییر اساسی را تجربه نکرد تا اینکه خردادماه سال ۱۴۰۲ یک تیتر تکراری از نور صالحی رئیس شورای شهر اصفهان، دوباره به یادمان آورد که «کارخانه ریسباف همچنان بلاتکلیف است»!
جالب اینکه با چند روز فاصله از آخرین یادآوری رئیس شورای شهر یعنی ۲۵ خردادماه ۱۴۰۲، رضا مرتضوی استاندار اصفهان باز هم خبر از واگذاری مجدد این کارخانه به وزارت میرث فرهنگی برای احداث موزه ملی اصفهان داد و گفت: موضوع تبدیل کارخانه ریسباف به موزه اصفهان در کمیسیون حقوقی و قضائی هیئت دولت مطرح و مورد پیگیری قرار گرفت و طبق این مصوبه حق بهره‌برداری زمین کارخانه، از وزارت اقتصاد به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جهت احداث موزه بزرگ اصفهان واگذار شد.
انتظار به سر رسید؛ کارخانه دوباره به دست شهرداری رسید!
بدین ترتیب کارخانه آذرماه همان سال به میرث فرهنگی واگذار شد اما اکنون و پس از گذشت حدود یک سال از وعده استاندار اصفهان برای گشوده شدن درب این کارخانه به روی مردم و پس از تنها ۵ ماه از تحویل کارخانه به میراث فرهنگی بار دیگر خبر رسیده که مالکیت ریسباف به شهرداری اصفهان رسیده است، خبری که استاندار اصفهان در نخستین نشست خبری سال جدید با خبرنگاران مطرح کرد.
قرار است با توجه به توافق بعمل‌آمده میان معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری، شهرداری اصفهان و اداره کل میراث فرهنگی، از فروردین امسال، این مجموعه تاریخی و صنعتی بزرگ اصفهان پس از برآوردهای اولیه و تهیه شرح خدمات، برای انجام عملیات نجات بخشی و ایجاد نمایشگاه فرهنگی و گردشگری در آن در اختیار شهرداری قرار گیرد تا به موزه تبدیل شود!
شاید طبیعی است کارخانه ریسباف اصفهان در یکی از گران ترین مناطق اصفهان قرار دارد، چنین سرنوشت عجیبی داشته باشد، فراموش نمی کنیم که حتی در برهه هایی از زمان بخش هایی از این کارخانه به عمد تخریب می شد، فرقی نمی کند کارخانه باشد، بنای تاریخی و قدیمی یا سینما، دراین دنیای پربلای پرمنفعت سودجویی برخی آدمها تمامی ندارد.
همان طور که سالیان پیش یکی از اعضای شورای شهر اصفهان بیان کرد که در راه مدرنیته شهری باید بلندنظر بوده و از «عالی قاپو» و «چهلستون» نیز بگذریم، مدرنیته ای ظاهری که در حقیقت منفعت طلبی برخی افرادی است که سالها شاهد تلاش آنها برای ورود به نهادهای شهری به نفع خود و تغییر قوانین، مانند بلندمرتبه سازی های غیرقانونی در اصفهان بودیم؛ درست همانند بلایی که بر سر «سینما ایران» نیز آمد و به جرم قرار داشتن در بهترین منطقه اصفهان یعنی چهارباغ عباسی و باتوجه به وسعت بنا قبل از تعیین تکلیف به شکل شبانه تخریب شد!
روزشمار تاریخی، بار دیگر از سال ۱۴۰۳
حالا این ماییم و بار دیگر شهادت روزگار و این قلم که خواهد نوشت آیا شهرداری و علی قاسم زاده شهردار اصفهان می تواند سرنوشت این کارخانه را تغییر دهد؟! «ریسبافی» که تنها کارخانه باقیمانده از مجموع ۹ کارخانه تاریخی پارچه‌بافی در اصفهان است و در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۰۱۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، از امروز بار دیگر در انتظار وعده های تکراری مسئولان عمر می گذارند.
و این «نصف جهانی» است که پس از گذشت ۱۰ سال از سال ۹۳ و با وجود این همه آثار تاریخی و عتیقه که برخی در انبارهای موزه‌داران و یا در زیر باران و آفتاب از میان می رود، هنوز که هنوز است «موزه ملی» ندارد! شاید این بار با پیگیری استاندار اصفهان درسال ۱۴۰۳ و قول جدی وی به مردم، گره از سرنوشت یکی از کهن ترین پروژه‌های برزمین مانده اصفهان باز شود و ریسباف اصفهان نیز بتواند هوای بهاری این روزهای نصف جهان را بدون دغدغه نفس بکشد.
توضیح: عکسهای درون گزارش مربوط به وضعیت کارخانه در سال های مختلف است.
46
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903136
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت